طراحی الگوی سیاست‌گذاری علم و فناوری جهت پیشگیری از کنش های غیرحرفه ای در علم با رویکرد آمیخته و الگوسازی چندسطحی
کد مقاله : 1098-IGC-FULL
نویسندگان
مرضیه شهریاری *1، معصومه باقری2
1استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
چکیده مقاله
پژوهش حاضر با هدف تبیین جامعه‌شناختی عملکرد آموزشی و پژوهشی اعضاء هیأت علمی از طریق واکاوی نظام معنایی آنها جهت سیاست گذاری علمی و پیشگیری از هنجارگریزی علمی انجام شده است. روش پژوهش از نوع ترکیبی و راهبرد اکتشافی - متوالی است. در مرحلۀ کیفی پژوهش از روش نظریۀ زمینه‌‌ای (رویکردسیستماتیک) و در مرحلۀ کمی از روش پیمایش استفاده شد. جامعۀ مطالعه‌شده، اعضاء هیأت علم دانشگاه های تهران، اهواز است. تعداد نمونه در مرحلۀ کیفی پژوهش 18 نفر و در مرحلۀ کمی 518 نفر است. شیوۀ نمونه‌‌گیری در مرحلۀ کیفی، هدفمند - نظری و در مرحلۀ کمی، طبقه‌‌ای خوشه ای است. برای تحلیل داده‌‌ها در مرحلۀ کیفی از شیوۀ کدگذاری و در مرحلۀ کمی از رویکرد مدل‌‌‌سازی معادلۀ ساختاری استفاده شده است. یافته‌‌های مرحلۀ کیفی پژوهش نشان‌دهندۀ ذهنیت اعضاء هیأت علمی دربارۀ پدیدۀ آشنایی گریزی و هنجارگریزی پیرامون تعدادی مقولۀ عمده و یک مقولۀ هسته به نام «ساختاری- عاملیتی بودن هنجارگریزی علمی کنشگران دانشگاهی» است. یافته‌‌های مرحلۀ کمی پژوهش بیان‌کنندۀ این است که میانگین متغیر هنجارگریزی شغلی و ابعاد آن در جامعۀ آماری پژوهش بالاتر از حدمتوسط است. متغیرهای مستقل پژوهش در حد نسبتاً متوسطی توان تبیین واریانس متغیر هنجارگریزی شغلی را دارند و در الگوی تجربی پژوهش متغیرهای نادیده گرفتن ضوابط دانشگاه، سیاست گذاری و جو نامناسب، ذبح هیئت علمی، ویژگی‌های فردی، مدیریت تمرکزگرا و ناکارآمد و عدم تاب آوری علمی به‌طور مستقیم و غیرمستقیم بواسطه نقش میانجی ضعف خودپنداره بر بی هنجاری دانش و هنجارگریزی اعضاء هیأت علمی اثر می‌‌گذارند.
کلیدواژه ها
کلیدواژه‌ها کنش غیر حرفه ای؛ نظام معنایی؛ اعضاء هیأت علمی؛ الگوسازی چند سطحی، سیاست گذاری
وضعیت: پذیرفته شده