طراحی الگوی سیاستگذاری علم و فناوری جهت پیشگیری از کنش های غیرحرفه ای در علم با رویکرد آمیخته و الگوسازی چندسطحی |
کد مقاله : 1098-IGC-FULL |
نویسندگان |
مرضیه شهریاری *1، معصومه باقری2 1استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران 2دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران |
چکیده مقاله |
پژوهش حاضر با هدف تبیین جامعهشناختی عملکرد آموزشی و پژوهشی اعضاء هیأت علمی از طریق واکاوی نظام معنایی آنها جهت سیاست گذاری علمی و پیشگیری از هنجارگریزی علمی انجام شده است. روش پژوهش از نوع ترکیبی و راهبرد اکتشافی - متوالی است. در مرحلۀ کیفی پژوهش از روش نظریۀ زمینهای (رویکردسیستماتیک) و در مرحلۀ کمی از روش پیمایش استفاده شد. جامعۀ مطالعهشده، اعضاء هیأت علم دانشگاه های تهران، اهواز است. تعداد نمونه در مرحلۀ کیفی پژوهش 18 نفر و در مرحلۀ کمی 518 نفر است. شیوۀ نمونهگیری در مرحلۀ کیفی، هدفمند - نظری و در مرحلۀ کمی، طبقهای خوشه ای است. برای تحلیل دادهها در مرحلۀ کیفی از شیوۀ کدگذاری و در مرحلۀ کمی از رویکرد مدلسازی معادلۀ ساختاری استفاده شده است. یافتههای مرحلۀ کیفی پژوهش نشاندهندۀ ذهنیت اعضاء هیأت علمی دربارۀ پدیدۀ آشنایی گریزی و هنجارگریزی پیرامون تعدادی مقولۀ عمده و یک مقولۀ هسته به نام «ساختاری- عاملیتی بودن هنجارگریزی علمی کنشگران دانشگاهی» است. یافتههای مرحلۀ کمی پژوهش بیانکنندۀ این است که میانگین متغیر هنجارگریزی شغلی و ابعاد آن در جامعۀ آماری پژوهش بالاتر از حدمتوسط است. متغیرهای مستقل پژوهش در حد نسبتاً متوسطی توان تبیین واریانس متغیر هنجارگریزی شغلی را دارند و در الگوی تجربی پژوهش متغیرهای نادیده گرفتن ضوابط دانشگاه، سیاست گذاری و جو نامناسب، ذبح هیئت علمی، ویژگیهای فردی، مدیریت تمرکزگرا و ناکارآمد و عدم تاب آوری علمی بهطور مستقیم و غیرمستقیم بواسطه نقش میانجی ضعف خودپنداره بر بی هنجاری دانش و هنجارگریزی اعضاء هیأت علمی اثر میگذارند. |
کلیدواژه ها |
کلیدواژهها کنش غیر حرفه ای؛ نظام معنایی؛ اعضاء هیأت علمی؛ الگوسازی چند سطحی، سیاست گذاری |
وضعیت: پذیرفته شده |