طراحی و تدوین پارادیم های بهینه سازی نظام استعدادیابی مدیران ؛ ارائه الگوی بدیل حکمرانی نظام آموزش عالی ایران
کد مقاله : 1114-IGC-FULL (R2)
نویسندگان
سمیه نصیرزاده *1، حسام خضرایی حاذق فکر2
1Nasirzadesomaye@yahoo.com
2دکتری تخصصی مدیریت رفتار سازمانی از دانشگاه تهران
چکیده مقاله
پژوهش حاضر، با هدف طراحی و تدوین پارادایم های بهینه سازی نظام استعدادیابی مدیران مستعد، در جهت ارائه الگوی بدیل حکمرانی نظام آموزش عالی ایران انجام شده است. این مطالعه از نظر هدف کاربردی بود، و از نظر نحوه اجرا به روش کیفی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان حوزه مدیریت دانشگاهی است که از مدیران، معاونین، کارشناسان صاحب‌نظر، مدیران باتجربه و اساتید باسابقه دانشگاه‌های دولتی شهر تهران تشکیل می شود. برای استخراج مولفه‌های اصلی تحقیق، از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته استفاده شده است. در این راستا، 30 نفر از خبرگان حوزه جذب و استخدام در آموزش عالی به‌طور عمیق مصاحبه شده‌اند. مشارکت‌کنندگان با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند از نوع نمونه‌گیری نظری انتخاب گردیده‌اند. در این تحقیق با استفاده از راهبرد مبتنی بر نظریه داده بنیاد پژوهش و در طی سه مرحله کدگذاری (کدگذاری باز، کدگذاری نظری و کدگذاری انتخابی) منجر به استخراج 12 مقوله کلی و 35 مفهوم گردید. بر اساس نظرات متخصصانی که با آن‌ها مصاحبه انجام شده است، در فرایند انتخاب و انتصاب مدیران مستعد در دانشگاه‌های دولتی شهر تهران، پیشنهادات زیر مطرح می‌شود: اولاً، در فرآیند جذب، تأکید نباید تنها بر انتخاب افراد از داخل سازمان باشد، چرا که صرف داشتن سابقه کار در سازمان، دلیل قطعی برای جذب افراد نخواهد بود. در نظام مبتنی بر شایستگی، هدف اصلی جذب افراد مستعد و شایسته است. بنابراین، تأکید بیش از حد بر انتخاب از داخل سازمان می‌تواند محدودیت‌هایی را برای نظام جذب مبتنی بر شایستگی ایجاد کند و از دامنه انتخاب مدیران مستعد بکاهد.
کلیدواژه ها
شناسایی استعدادها، فرآیند انتخاب و انتصاب مدیران، ارزیابی عملکرد، حمایت و تشویق
وضعیت: پذیرفته شده